16-07-2023 Expeditie Siberië
Een winderige en behoorlijk bewolkte dag, dat was zondag 16 juli. Desondanks verzamelden zich ruim een dozijn auto’s in Azelo om een ritje te rijden. Ik zeg wel ritje, maar met bestemming Siberië kan je gerust van een avontuur spreken! Onze voorzitter Stef had deze route uitgezet en toen iedereen aanwezig was reikte hij de routes uit en stelde ons gerust: Siberië blijkt een stukje Nederland te zijn, achter Haaksbergen bij de Duitse grens. Het kale veenlandschap en de desolate ligging leverde het deze naam op.
De flinke stoet zette koers richting de grens en arriveerde via mooie groene wegen bij de schaapskooi Haaksbergen. Eén van de beheerders had voor de gelegenheid zijn Peugeot 203 meegenomen, en we konden mooi in een rij voor de schaapskooi aansluiten. Een mooie gelegenheid voor foto’s.
Na enige tijd werden we binnengeroepen, waar de koffie en appeltaart al voor ons was voorbereid. Toen iedereen was voorzien startte voorzitter Toon Tankink zijn uiteenzetting over dit gebied en de Stichting Schaapskudde Haaksbergen. Sinds het jaar 1000 werden hier al schapen gehouden, onder alle regenten door de jaren heen is dat voortgezet. De schapen konden namelijk wél gebruik maken van de schrale heide op het hoogveen, en hun mest kon weer verkocht worden.
Tegenwoordig is het voornaamste doel van de kudde het in stand houden van het landschap. Als je er niets aan doet groeit heide namelijk vrij snel dicht. Vrij recent heeft de stichting een grote gift gekregen uit een legaat, waarvan ze hun huidige schaapskooi en ontvangstcentrum hebben kunnen bouwen. Het verhaal daaromtrent is een hele soap rondom een hond. Toon legde deze samenloop van omstandigheden prachtig uit; tevens is er een (geromantiseerd) prentenboek over verschenen dat erg in smaak schijnt te vallen bij kinderen.
Na nog een blik in, en uitleg over, de schaapskooi zelf vervolgden wij onze route. Een stukje verder om Haaksbergen heen gereden parkeerden we bij de prachtige watermolen. In de luwte van het terras aldaar konden we heerlijk zitten en van wat meer drankjes genieten.
Zonder enkele afhakers die een andere richting uit gingen reed de sliert auto’s tenslotte terug naar Azelo, waar men kon terugkijken op een gezellige en informatieve dag. Bedankt Stef, en ook bedankt aan de vrijwilligers bij de Schaapskudde Haaksbergen.
