Beste Tan Oost-leden,

Zoals beloofd een voorstelrondje. Ik houd mijn autohistorie al bij op online fora, waardoor dit verhaal gelukkig grotendeels knip- en plakwerk was.

Ik ben dus Milan Hartgring, 27 jaar, en woon samen met Mariëlle in Enschede. Hier ben ik blijven hangen na mijn studie Werktuigbouwkunde. Ik ben nu ruim twee jaar aan het werk als constructeur bij Nedap Livestock Management in Groenlo, maar dat kan op korte termijn veranderen. Mariëlle moet nog beginnen aan het werkende leven, die is net afgestudeerd.

Tot mijn 18e heb ik in De Bilt bij mijn ouders gewoond. Daar is het Citrofilisme me met de paplepel ingegoten. De dagelijkse zomerauto waarmee ook vakanties werden afgewerkt was een ‘DSuper5 Pallas’ (voor de kenners, die bestaat inderdaad officieel niet). Die heeft mijn vader zelf gerestaureerd en altijd onderhouden. Geen vakantie kwamen we zonder mankementen door, maar dat hoorde erbij. De winterauto was een Acadiane. Geweldig leuk om te rijden, maar op de één of andere manier had ik vaak ruzie met het ding. Intussen passeerden voor mijn moeder enkele BX’en en een C3 Pluriel.

milan 1

1: De gemiddelde zomervakantie in huize Hartgring

Ook heeft mijn vader al 50 jaar een Fiat 500C ‘Topolino’ in bezit, maar omdat het gezin daar niet in paste werden de echte hobbykilometers voornamelijk met mijn vaders Traction gemaakt, een 11B van 1956. Mijn vader was en is lid van TAN Midden, en hij beheerde een tijdje het clubhuis, waardoor ik van jongs af aan mee ben gegaan naar de bijeenkomsten van TAN Midden. Diverse hemelvaartritten zijn we mee geweest.

Toen ik eenmaal in bezit was van een rijbewijs mocht ik ook in mijn vaders auto’s rijden. Elke auto heeft zijn eigen plus- en minpunten, maar het leukst voor de hobbykilometers vond ik toch de Traction. Ooit moest en zou er ik er één bezitten… Maar omdat dat er voorlopig niet in zat en het bloed kroop waar het niet gaan kon, kocht ik in 2011 in Frankrijk een BX GT van 1984. Die heb ik nog steeds, een heerlijke auto. Hier het hele verhaal over de BX. Met de diverse werkzaamheden daaraan heeft mijn vader me vaak geassisteerd. Voor woon-werkverkeer heb ik verder een Rover 45 (want ik vind het leuk om een ‘anders dan anders’ auto te rijden) en voor Mariëlles afstuderen heb ik haar een Fiat Panda van 1990 cadeau gedaan. Die vindt zij helemaal super. En ik stiekem ook wel. Ik heb een behoorlijk brede auto-interesse.

Maar goed, de nieuwste aanwinst. De reden dat ik me hier nu voorstel. Het is er een stuk eerder van gekomen dan ik had gedacht. Ik had in mei 2013 nog geen idee dat het zo zou lopen. Ik ging met mijn vader naar CitroMobile en we troffen daar reeds op de parkeerplaats een Traction 11BL, waar een bordje ‘Te koop’ op stond. De eigenaar klapte net zijn stoeltje uit om ernaast te gaan zitten in afwachting van geïnteresseerden.

Lang hoefde hij niet te wachten, want mijn vader keek naar de prijs, keek eens naar de auto en vroeg om een proefrit. Na een rondje belde hij mijn moeder om te overleggen en was de deal rond. De overschrijving zou later zijn, de eigenaar ging direct weer naar huis. Zijn missie was geslaagd, met de rest van het evenement had hij blijkbaar niet veel. Bij de uitgang van het terrein werd hij nog gefotografeerd:  

milan 3

milan 4

2: De Traction bij aankoop door mijn vader in 2013

Het idee was om deze auto op te knappen en zo wat geld te genereren voor mijn vaders overige auto’s. Met deze Traction ben ik vlak na aankoop met een vriend en mijn ouders naar een meeting van TAN Midden geweest, even showen en hopen dat de LPG-tank niet leeg zou raken. De vulnippel was namelijk kapot en op benzine liep hij niet. Het ging goed. Daarna belandde de Traction in de stalling, in afwachting van opknapbeurt en doorverkoop.

Drie jaar later. De gekochte Traction staat al die tijd in de stalling. Mijn vader heeft klussen te over. Toen zijn DS voor de tweede keer in korte tijd een groot mankement had, was hij het zat. Dat ding moest maar eens voor straf een tijd de hoek in, hij had geen zin om daar nu weer aan te beginnen. En wat stond er in die hoek? Juist, de gekochte Traction. Hoe lang het idee bij hem al speelde weet ik niet, maar hij kwam met een heel interessant aanbod. “Zullen we van deze Traction een gezamenlijk project maken?” Ik zou veel leren over de techniek van de Traction, wat zeker nodig is als je ooit zo’n auto wil hebben. En daarna kon ik de auto voor de kostprijs van aanschaf + opknappen overnemen. Eens over nadenken…

Een Traction wilde ik sowieso nog eens hebben. Als ik daar helemaal op eigen initiatief naartoe had moeten werken, had het nog wel enkele jaren geduurd. Dan had ik wat studieschuld willen aflossen en een eigen garage bij huis willen hebben. De kennis en middelen om een auto zelf helemaal op te knappen heb ik ook niet, en het zou nog heel wat jaren geduurd hebben voor ik het volledige aankoopbedrag van een kant en klaar exemplaar bij elkaar zou hebben. Genoeg redenen om toe te happen.

Toen kreeg ik de vraag hoe ik zou het willen doen. Twee mogelijkheden:

-             Opknappen zodat je snel kan rijden, een paar jaar ‘goedkoop’ genieten en in een later stadium de auto goed aanpakken en naar eigen zin maken.

-             Of direct alles aanpakken en de auto naar eigen zin maken.

Mijn vaders gezondheid werkt niet altijd mee en hij begint zijn leeftijd ook steeds meer fysiek te merken. Hoe het over een paar jaar is kan niemand voorspellen. De kans is groot dat het hem dan minder goed lukt om zelf veel te doen. Ik heb dus gekozen om het samen met mijn vader direct goed aan te pakken.

milan 2

3: Tijdens de restauatie

 

Op 1 augustus 2016 haalden we de 11BL op uit de stalling. Ik heb sindsdien twee jaar lang zo veel mogelijk weekends bij mijn ouders doorgebracht om te helpen, aangezien de auto in mijn vaders garage stond. Maar mijn vader ging doordeweeks gewoon door, dus hij heeft het merendeel van het werk gedaan.

Tijdens de restauratie is er een dagelijks logboek bijgehouden van de vorderingen aan de auto, verrijkt met foto’s, schema’s en tekeningen. Dat boek ligt in de Traction, die kunnen jullie bij meetings eens doorbladeren. In het kort is bijna de hele auto uiteindelijk uit elkaar geweest. Alleen de motor zelf is niet gereviseerd (wel uit de auto gehaald). Er zijn een boel knutselwerkjes van de vorige eigenaar verwijderd: LPG-installatie, alarm, radio, kachel, deurverklikkers en nog wat klein spul. Hoe minder erop zit, hoe eenvoudiger het systeem is om te doorzien en onderhouden. Dat vond ik een groot voordeel voor mijzelf als beginnend sleutelaar. Wel hebben we het systeem 12V gelaten, het is fijn om een stukje meer marge te hebben dan origineel.

De auto is gespoten. De kleuren waarin we hem kochten vond ik niet mooi. Ik heb er allerlei overwegingen over gedaan, maar daar zal ik jullie niet mee vervelen. De Traction is uiteindelijk gespoten in een Mercedes-kleur donkerrood, DB542, de meeste donkere variant. Het interieur was volledig versleten en heb ik opnieuw laten bekleden.

In april 2018 was hij klaar, binnen twee jaar dus. Direct een technische controle laten doen bij TAN Midden, waarbij geen grote onvolkomenheden aan het licht kwamen. Sindsdien heb ik bijna 2000 km met veel plezier gereden en ik hoop dat nog heel lang te kunnen doen. Nu staat hij in zijn garagebox in Enschede te overwinteren. Volgend jaar hoop ik in elk geval mee te gaan met de hemelvaartsrit van de TAN, zo’n begeleide buitenlandtocht lijkt me een mooie gelegenheid om vertrouwen in de auto te krijgen voor individuele avonturen.

  1. Hier een uitgebreidere versie van dit verhaal, met meer details over restauratie en keuzemomenten. Op dezelfde site trouwens doorlopend info over al mijn auto’s.

milan 5

milan 6

4: De kleur verschilt enorm van tint, afhankelijk van het licht


Wilbert Kuilder

Beste TAN Oost leden,

Als nieuw lid is mij gevraagd mijzelf aan jullie voor te stellen. Sommigen van jullie hebben op 17 november reeds met mij kennis gemaakt bij de familie Drapers tijdens de sleutelochtend. 

Voor degene die daarbij niet aanwezig was, mijn naam is Wilbert Kuilder, 47 jaar, samenwonend met Hilde-Marie te Hengelo.

Ik ben ooit begonnen met een witte 2CV, toen jaren geen Citroën meer, tot de tante van Hilde-Marie haar 2CV Charleston wou inruilen voor een C3 Pluriël.

Zoals zo vaak gebeurt bij ex Citroën rijders begon het bij mij te kriebelen en aangezien ik altijd al een Charleston had willen hebben was de aanschaf in 2004 onvermijdelijk.

auto Wilbert

In 2014 kwam daar nog een ID20F Break bij, maar de interesse in een Traction Avant was ondertussen ook gewekt. Of werd de interesse simpelweg gewekt vanwege de letters in onze postcode, 7555 TA? Zou kunnen...........???

Een lelijke Eend, een Godin van de weg en la Reine de la route zijn naar mijn mening dé 3 iconen in de familie van le Double Chevron.

Mijn voorkeur ging uit naar een 15/6 en die hebben we sinds juni dit jaar van een Amsterdams TAN-lid kunnen overnemen. Het betreft een voiture uit 1952 met wieltje en voorzien van suspension Gregoire. Ik dacht; daar zijn er vast niet veel van, dus die moest het worden.

De vorige eigenaar ( mijnheer A. Pilger ) heeft de auto ruim 30 jaar in bezit gehad en haar grotendeels gerestaureerd en in goede conditie gehouden. De eigenaar dáárvoor was Heiko Bolland, die de auto ooit kocht van de voorzitter van de Traction Avant club in Noord-Frankrijk, ergens in de buurt van Lille.

Tja, nu ben ik lid en wat nu? Van huis uit ben ik geen sleutelaar, meer van de tank volgooien en rijden maar. Dat sleutelen en de nodige kennis opdoen wil ik mij meer eigen maken en natuurlijk genieten van het rijden. We moeten per slot van rekening ons cultureel erfgoed in goede conditie houden en aan het brede publiek laten zien, niet waar?

Groet,

Wilbert

 


Theo Kersten

Wie wij zijn en alles over onze traction staat op de volgende website: https://tractionavant.weebly.com/aankoop.html .

 

 Theo Kersten

 

Th.G.B.Kersten